Na ons kampeeravontuur in Torres del Paine, hebben we snel de bus gepakt naar de volgende 2 bestemmingen, El Calafate en El Chalten (ARG). In El Calafate kwamen we de 24e aan. We werden onthaald door mensen uit het dorp die ons een hostel wilden aansmeren (op een vriendelijke manier hoor). Toen we ze hadden bedankt, liepen we met onze lonely planet als plattegrond naar ons hostel Che Legarto (het hostel was net 4 dagen open). Onderweg werden we begroet door Victoria. Ze werkte voor Che Legarto en vroeg ons of we nog een accomodatie nodig hadden. Toen we vertelden dat we naar haar hostel toeliepen met een reservering, werd ze direct enthousiast. Ze nam onze dagrugzak aan en liep samen met ons naar het hostel. Direct hadden we een warm gevoel bij onze volgende thuisbasis. Het inchecken verliep moeizaam, maar dat begrepen we (we zijn tenslotte professionals). De kamer was voor 12 en voor 24 bedden hadden ze drie douches en drie toiletten

. De kamer was verder prima en de eerste nacht sliepen we waarempel met z´ntweeën. ´s Avonds deden we mee met het kerstavond maal. We kregen lekkere voorafjes en ze hadden twee grote kippen bereid (lekker mals). Om 0:00 uur telden we met champagne in onze hand af en zo begon onze kerst. We hadden jammer genoeg geen kerstgevoel, maar het was een leuk feestje.

Op 1e kerstdag deden we de excursie waarvoor je naar El Calafate toekomt; we bezochten de Glaciar Perito Moreno. Met zijn 30 km diep, 5 km breed, 60 meter hoog en 150 meter diep onder water was dit echt een fantastisch natuurwonder. Hoe dichterbij we kwamen hoe onrealistischer het werd, maar het stond recht voor onze neuzen. Later die dag na een heleboel foto´s en een heerlijk stokbroodje (zelf voorbereid, uiteraard), namen we nog een boottour, vlak langs de gletsjer. De minitrekking waarbij we over de gletsjer zouden lopen was erg duur en werd ons (jammer genoeg) door Sina en Sebastian afgeraden (Duits stel dat we in El Calafate hebben ontmoet). De foto´s spreken denken we voor zich, al hebben we er veel meer die we niet allemaal op de weblog zetten!

´s Avonds hebben wepasta gemaakt met lekker veel groenten. Luc had nog snel voordat alle winkels zouden sluiten (voor kerst) boodschappen gedaan voor de komende dagen. De fully equiped kitchen was helaas niet fully equiped. Hij was er gewoon ( nog) niet. We kregen een tweepits kooktoestelletje en daar moesten we het maar mee doen. Het water kwam niet aan de kook, maar het resultaat was heerlijk.

Op 2e kerstdag wilden we graag een mountainbike huren om rond de meren te fietsen. Aangezien het erg duur was, besloten we om een rusitge dag in te lassen. Op het terras van Casimiro Biguá namen we als traktatie een kopje Illy koffie. Later die avond trakteerden we ons zelf nog eens op een diner binnen. Hoewel we eigenlijk spaghetti (van de dag ervoor) zouden eten (want ja als je iets koopt als backpacker, gaat ook echt alles op) besloten we de saus in een opengeknipte spafles mee te nemen naar El Chalten. Het diner was verukkelijk en alles klopte (zelfs voor onze standaarden). We genoten ontzettend.

De 27e vertrokken we vroeg naar El Chalten om 3 nachten te verblijven.De rit duurde ongeveer 4 uur en we reden over de beroemde en beruchtte ruta 40. Een mooie route, echter sliepen weveel in de bus. BIj aankomst kregen we uitleg van de parkranger aan welke regels we ons moesten houden. Hij vertelde het geloofwaardig en je wilden het park inderdaad schoon houden, zoals hij vertelde. Die dagdeden we 2 kleine hikes van bij elkaar2 uur. Doordat we verwend van Torres del Paine waren, vonden we het niet super. ´s middags bij een chocolateria een heerlijk stuk chocoladetaart gegeten met een kopje thee.

De volgende morgen vroeguit de veren gegaanom mountain Fitz Roy te beklimmen (route laguna de los tres). Het was vandaag D-day. Didi was jarig en Lucy had het daar best even zwaar mee. Geen contact met de buitenwereld mogelijk, maar toch de hele berg opgeklommen, chapeau! De weg naar boven was tot het stijle stuk, easy. We kwamen na ongeveer 5 uur klimmen boven aan op 1111 meter hoogte. Daar hebben we met appelsap op Didi geproost en op diezelfde hoogte stiekem wild geplast (een hele nieuwe en verrijkende ervaring). Ook konden we voor het eerst echt de sneeuw aanraken. De meren met het gletsjerwater dat van de bergen afliep waren bountyblauw. De klim naar beneden ging een stuk sneller en we hadden een leuk gesprek over vroeger.Na 9,5 uur en 25 km klimmen en wandelen waren we kapot en gingen we snel naar bed.

De 2e echte hikedag was naar Cerro Torre en zou 6 uur duren. De hike was vlak, maar liet ons kennismaken met mooie uitgestrekte landschappen. We liepen in een rap tempo naar Cerro Torre toe. Die dag stond er een straffe wind, welke naarmate we dichterbij de gletsjer kwamen toe. Eenmaal bij het eind`punt (voor ons dan) stond er een enorm harde wind, met windvlagen van (denken we) harder dan 100 km per uur. We konden 45° schuin naar voren staan zonder voorover te vallen (heel bizar). Lucy kreeg de slappe lach en we haden weer een topdag gehad. ´s Avonds weer lekker risotto gemaakt, de film Wall-E via een beamer gekeken en weer snel onder de wol gegaan.

De 30e reisden we weer af naar El Calafate, waar we oud en nieuw zouden vieren. El Chalten was daarvoor te klein. Voordat de bus zou komen hebben we heerlijk een uur in de zon gezeten en genoten van de rust, de ruimte, de lucht en vooral van het feit dat de wereld zo mooi is. Na een vlotte reis goed aangekomen in El Calafate. We hadden een kamer voor 4 geregeld in hetzelfde hostel, welke véél beter was dan onze vorige kamer in het hostel. Die avond bleef de kamer enkel door ons bezet en besloten we de 2 stapelbedden tegen elkaar aan te schuiven (lagen we toch samen). Op oudjaarsdag hebben we heerlijk gekeuveld. Boodschapjes, wijnwinkel bezocht, Illy gedronken, vogelparkje bezocht (Luc met zijn teva´s aan door het drassige wetland; oftewel natte vogel- en schapenschijt aan je blote voeten, jammeah!). Die avond had het hostel een asado ( BBQ) geregeld, waar we dit keer niet aan meededen. Lekker zelf een groot stuk vlees bereid (in diezelfde lousy keuken), maar het was goddelijk! Om 23:55 uur weer getoast met champagne en toen nieuw jaar gevierd (even ter info, we stonden vanaf 23:53 uur al op onze stoel om het nieuwe jaar in te springen. Om 23:55 uur begon er iemand ineens af te tellen en deden we maar braaf mee. Om 0:00 uur proostten we gewoon nog een keer). Om 01:30 uur naar bed omdat de bus naar onze volgende bestemming, San Carlos de Bariloche, al om 08:00 uur vertrok.

De busrit duurde twee dagen, maar viel ons alles mee. We hadden ons qua eten en drinken als enige goed voorbereid and off we went!