Let op: lang verhaal

Eindelijk was het dan zover. We zouden eindelijk tijdens het backpacken (back to basics) ons laten omringen door onze passie: Eten en drinken (in dit geval, Wijn met hoofdletter W). Even kort voordat we beginnen; we hebben ons Enorm laten verwennen: veel uit eten, auto gehuurd, in luxe cottage geslapen (bij bodega O´Fournier), 5 wijnbodega´s bezocht en geproefd, Jammeah!

Oké terug naar het begin. Vanuit Valpa reisden we met Tas Choapa naar Mendoza. We doorkruisten het Andes gebergte (echt adembenemend mooi en groot) en kwamen bijna vast te zitten in een overstroming (water en modder). Toen we in Mendoza aankwamen voelde het direct helemaal vertrouwd. Dit was de eerste stad waarvan we niet zeker wisten hoelang we er zouden blijven.

Op onze eerste dag in de stad bedachten we om eerst maar de stad te gaan verkennen, voordat we naar de wijnboeren zouden gaan. We bezochten de 5 pleinen, Indepencia, Chile, Italia, San Martin en plaza Espana (onze favoriet), we bezochten wijnbar The Vines en vergaarden hier veel info over de wijnen van Mendoza. Later werden we door diezelfde wijnbar opgebeld dat ze plaats hadden voor de volgeboekte winemaker proeverij van Las Perdices. Een kleine maar zeer beproefde wijnmaker die erg lekkere wijntjes liet proeven. Na de proeverij naar restaurant Azafran gelopen waar we een tafel gereserveerd hadden. Het eten was er erg lekker de service was erg slecht.

Na een beladen avond de volgende dag rustig wakker geworden en even met de family geskyped. Bij wijnbar The Vines de vorige avond info ingewonnen over dé te bezoeken wijnbodega´s en het werd ons ten zeerste aangeraden om een auto te huren. Na een lange autoscout langs alle aanbieders (in dezelfde straat) een zilveren Chevrolet Corsa bij Localize geboekt voor 3 dagen. Op Plaza Espana waar we heerlijk lagen, Spaanse woordjes geleerd (gaat steeds beter) en toen een bijna domme fout gemaakt. De klassieke berovingstechniek werd op ons toegepast. En wij tuimden er bijna in. Een man liep langs, gaf ons een folder, liet sleutels vallen, wij roepen, Luc erachteraan, Lucy ernaar kijken, ander mannetje kwam sneaky naar Lucy bij de tas toelopen, Lucy draaide zich op tijd om en foetsie was het mannetje. Vervolgens kwamen de tuinman en de politie even polshoogte nemen en ons uitleggen dat we voorzichtiger moesten zijn. We begrepen het zowaar, en bedankte ze voor hun alertheid.

Omdat we wisten dat ons geld nu nog veilig was, leek het ons een goed idee om het maar zo snel mogelijk op een chique manier uit te geven. We reserveerden een tafel in restaurant 1884 van Francis Mallman; zijn restaurant is/was nummer 7 van de wereld. Chique genoeg toch? Met een verwarde taxichaffeur ernaar toegereden en overwhelmed door de entree. Een grote witgeschilderde wijnbodega waar kaarsen (soort windlichten) de weg naar de ingang vormden. Een grote zwarte deur ging open en een hele chique geklede gstvrouw deed de deur open. Wij WOW, zij 'jammer je mag niet naar binnen met een korte broek'. Na veel trucs te hebben toegepast toch maar even terug gereden met een taxi naar het hostel en toen mochten we toch wel naar binnen (reservering was trouwens niet doorgekomen, maar er was nog plaats). Een mooie tafel voor twee bij de keuken en heerlijk gegeten en gedronken (zie foto´s). In de prachtige tuin heerlijk koffie en thee gedronken en op Norah Jones gedanst. Toen we om 1:17 uur bij het hostel aankwamen (ja men eet hier heel laat) was het nog heerlijk 29°C (dus heerlijk weggebroeid uit ons bed).

En toen was het dan eindelijk zover. ´s Ochtends vroeg met onze chevy naar wijngebied Lujan de Cuyo gereden om aldaar wijnbodega 1 te bezoeken die van Catena Zapata (zie foto). Tsjemig wat een vette oprijlaan hadden die zeg. Een rondleiding van Mercedes gehad en tot slot nog de Malbec van Zapata geproefd. De wijn was erg lekker, maar voor ons iets te duur om een fles van te kopen. Catena Zapata is een grote wijnbodega die een jaarlijkse productie heeft van ongeveer 20 miljoen flessen. Ze maken o.a. gebruik van microclimate blending, waarbij ze de druiven van verschillende hoogten met elkaar mengen voor meer intensiteit en body.

Wijnbodega 2 was die van Achaval Ferrer (Jaarlijkse productie 160.000 flessen, alles met de hand!). We kregen een privétour Nicolas die ons het gehele proces in detail liet zien. We waren erg onder de indruk en vonden het erg interessant om het gehele proces in levende lijven te kunnen zien. Na de rondleiding verschillende wijnen geproefd. De Malbec Mendoza hun grotste productie, waarvan we een fles hebben meegenomen. De Quimera 2006; een blend van Malbec, Cabernet en Merlot die nog makkelijk 10 jaar kon blijven liggen. Daarnaast maken ze drie Finca´s van de verschillende eerder genoemde wijndruiven. De druiven van de jaren 2005 en 2006 van Finca Bella Vista waren door hagelbuien allemaal vernietigd. Het gaf ons een goed beeld van wat een kleine wijnboer inleverd aan productie als er hagelbuien vallen. Hij liet ons ook de Gran Reserva Malbec, een Malbec doux (erg speciaal en lekker) en de huisgemaakte olijfolie nog proeven. Alles bij elkaar een hele speciale ervaring. Voor de liefhebbers http://www.figeewineimport.nl/ in Zoeterwoude importeert ze.

Tot slot wilden we het wijnbodega Vistalba van Carlos Pulenta bezoeken, hier werden we echter niet binnen gelaten omdat we geen reservering hadden. Op de terugweg nog even bij de locals langs de rio Mendoza gerelaxed en toen weer terug gereden naar ons hostel.

Na een goede nachtrust maakten we ons op voor dag 2 in wijn - vino - wine - city Mendoza. Deze dag zouden we naar de Uco Valley rijden, wat men hier beoordeeld als het beste gebied om wijn te verbouwen in de wereld (qua omstandigheden dan).

We begonnen onze dag met een bezoek aan de kleinste wijnbodega van het gebied La Azul (jaarlijkse productie 70.000 flessen). Tomas, de zoon van de familie was speciaal vanuit Mendoza hier naartoe gekomen om ons rond te leiden. Althans rondleiden, met twee stappen was je door de hele bodega heen gestapt. We kregen een korte uitleg van het wijnproces en mochten de drie wijnen die ze maken alle drie proeven. Ze maken een Malbec, een Cabernet, en een Gran Reserva een blend van 65% Malbec en 35% Cabernet (volgens ons de juiste verdeling vor een topwijn). De wijnen waren ondanks dat ze alles met de hand doen echt spot en spot goedkoop en daarom namen we een flesje Gran Reserva uit 2003 voor 12 euro mee.

We vervolgden onze prachtige Andesroute naar Salentein wat opgericht is door een Nederlander uit Nijkerk. Dit was weer een massawijnboer die per jaar ongeveer 17 miljoen liter wijn produceerd. De panden waren verbluffend mooi en er hing de nodige kunst die even mooi was, maar de tour viel ons een beetje tegen. Heel oppervlakkig en weinig te melden. Het was wel weer een nieuwe en andere ervaring als andere bodega´s, maar qua tour de minst leuke en minst interessante, helaas.

Als klap op de vuurpijl bezochten wij, Luc en Lucy, wijnbodega O´Fournier waar we een tour, diner, een overnachting en ontbijt zouden krijgen. De entree was weer fenomenaal qua architectuur. Er werd ons zelfs bij de ingang een routebeschrijving gegeven om bij de wijnbodega aan te kunnen komen, hoe vind je die. Toen we onze chevy haden geparkeerd, kwam Natalia waarmee we email-contact hadden gehad ons al ophalen. Kijk zo word je ontvangen! Eerst een erg indrukwekkende rondleiding gehad in een goed uitgedacht wijn-maak-concept. De druiven worden vanaf de bovenste verdieping opgevangen en door de gravity steeds een verdieping naar beneden gesluist. Zo word er niet met overpompen gewerkt, hetgeen waarvan zij denken dat het de wijn ten goede komt. Over alles en elk detail was 2 jaar lang nagedacht. Na de rondleiding kregen we een glas Urban Chardonnay welke heerlijk was om de middag mee af te sluiten.

Na het glas wijn gaven we aan de keuken door dat we naar onze cottage wilden en moesten 1 kilometer door de wijngaard met de auto rijden. Een ervaring op zich. We hadden een heel huis voor onszelf met 2 slaapkamers, 2 badkamers, keuken en eetkamer. Prompt vonden we in de douche nog een vogelspin, maar ach dat mocht de pret niet derven! ´s Avonds met z´n 2en heerlijk een 6-gangen diner gehad bereid door de vrouw van de eigenaar. Voornamelijk de biefstuk en het chardonnay-ijs waren(naast de prachtige zonsondergang) deliciosa!

Na een rumoerige nacht (toch vanwege die spin denken we) een super ontbijt gehad in het restaurant: verse jus, getoast brood, twee bakjes met verschillende soorten meloen, dulce de leche, jam, baklava, koffie, thee en water. Toen we de rekening kregen, lachten we naar elkaar (schijntje) en reden we weer terug naar Mendoza, waar we nog twee nachten zouden blijven.

Heerlijk rustig aan gedaan en nog een paar extra flessen wijn gekocht om naar Nederland te versturen. Het versturen is uiteindelijk de volgende dag ´s ochtends vroeg na 1,5 uur gelukt, maar vraag niet in wat voor godsallejezus langzaam tempo dat ging. Met pijn in ons hart verlieten we deze prachtige wereldstad na 6 superlange en verzadigende dagen.