Vanuit Mendoza duurde het slechts 2 uur voordat we in San Juan waren. Dat mocht ook wel want we hadden een stressvolle ochtend gehad om een pakketje van 17 kilo naar Nederland te verschepen (Dat duurt hier ongeveer 1,5 uur, zonder in de rij te hoeven staan). San Juan is een stadje dat bekend zou moeten staan om zijn vele fietsen (omdat het vlak is). Zelfs in Apekutteveen en Nederland zijn er meer fietsen te zien, maar er reden er wel een stuk of 10. We vonden ons hostel snel en werden geconfronteerd met onze zwakte; onze beheersing van deSpaanse taal. Ookal staat er vaak op internet dat men bilangual is, is men dat vaak bij lange na niet. Hier spraken ze eigenlijk alleen Spaans. Geef ze eens ongelijk. Toen we waren ingechecked liepen we naar onze kamer, verassenderwijs een privékamer met eigen badkamer. Na veel gebakkelei over de kamer in ons armoedige Spaans toch tot onvereensteming gekomen, ze waren overboekt en dit was hun oplossing voor dezelfde prijs. Prima!

´s Middags snel naar een collectivo (lokale bus) gelopen nr. 23 om Cavas de Zonda Champagna te bezoeken.Dit schijnt de enige wijnmaker te zijn in Argentinië die een uitgeholde berg als kelder heeft. Ondertussen nog een ijsje en verse vijgen gekocht. Toen we op een doorgaande weg werden afgezet voor de deur (das het voordeel van de bus in Argentinië) liepen we tegen een groot gesloten hek. Na 4 minuten werd er tranquillo opengedaan. 'Verstaat u Castellano'? vroeg de man. Mas o Menos was ons antwoord. Er stopte gelukkig nog net een auto met een Franse familie die wel Spaans kon. De tour was leuk en interessant om te zien, maar de champagne die we mochten proeven viel tegen. Toen op de bus gewacht (een uur, ja dat is het nadeel van de bus in Argentinië) en naar het hostel teruggegaan om gegrilde kipfilet met stroganoff saus te maken, heerlijk!

De 2e dag in San Juan hadden we een excursie geboekt naar Parque Nacional Ischigualasto; park met hele mooie en oude rotsformaties en in het park zijn vele resten van de oudste dinosauriers ter wereld gevonden. We werden om 06:55 uur opgehaald door Alejandro diei.p.v. een slome bus een Renault Kangoo bestuurde. Wehaalden nog even 2 Zwitserse meiden op en Vamos! De rit duurde heen 4 uur, maar was erg mooi om te zien.Alejandro en de Zwitserse meiden waren alle drie erg aardig en we spraken min of meer Spaans met elkaar.

Het park was geweldig mooi. Heel anders als de andere nationale parken die we eerder bezochten. Allerlei mooie rotsformatie variërend in kleur van grijs, tot bruin, tot rood, tot groen, wow. In het park regende het ongeveer10 dagen per jaar en er vielmas o menos 120 mm per jaar. We zeiden al 'dat valt er bij ons in Nederland per dag'. Tot slot nog het museum met de dinosaurierresten bekeken (zie foto). Na 4 uur was het dus weer tijd voor je raad het al de terugweg. Weer 4 uur in de Kangoo. Onderweg noggeluncht (17:00 uur) in een minidorpje. Lucy had empenadas en Luc de specialiteit, chivito (geit) die aardig was! De terugreis duurde lang maar was erg mooi met de zonsondergang.

Op de derde dag zouden we naar San Miguel de Tucuman reizen, maar voorhet zover was eerst nog een duik genomen in het meer Palmar de Lago. We zouden eerst alleen met de Zwitserse meiden gaan, maar eindigden met 4Zwitsers, 2 Belgen en wijzelfbij het meer (één uur vanaf San Juan).Lekker gebakken en gezwommen en Uno gespeeld. Toen we om 18:30 uur weer terug wilden met de bus (die tijd was ons doorgegeven), moesten we tot 20:15 uur wachten. Onze bus zou om 21:55 uur vertrekken naar Tucuman, dus het werd krapjes aan.In het hostel was onze kipfilet weggegooid door iemand, dus geen avondeten en snel naar de bus gerend. Net op tijd!

13 uur later kwamen we veilig in San Miguel de Tucuman aan. Een grote stad (800.000 inwoners) die zich voordoet als erg sophisticated. En zo hebben we ons ook heerlijk drie dagen gedragen. Lekker geluierd en vooral Spaans geleerd. Een Nederlans meisje op onze kamer had cursusboeken bij zich waardoor we gemakkelijk dingen konden overnemen. De basis staat nu op papier, nu veel oefenen en stampen. We zijn 1x uit eten geweest naar Plaza de Almas. Heerlijk gegeten en de tent was geweldig (en goedkoop). Heerlijk buiten met verschillende verdiepingen, palmbomen in Colombiaanse stijl. De foto´s zijn van plaza Indepencia waarcathedralen erg mooiverlicht waren. O ja er was ook nog een super heftige regenbui (trouwens niks vergeleken bij Nederland), waar Luc in zijn zwembroek een regendansje moest doen om het te stoppen. Een half uur later was het weer droog (volgens Lucy 3 uur later).

We wachten nu op de bus naar Tafi del Valle waar we door zullen reizen naar Amaicha del Valle; een klein dorpje 4 uur van Tucuman vandaan. De weg schijnt een deathroad te zijn, maar is wel fantastisch mooi.....