Met een veel te dure taxi kwamen we aan bij ons hostel in Cusco (de historische hoofdstad van Peru). Hostel Loki ligt bovenop een heuvel van de stad waardoor we een erg mooi uitzicht hadden over alle oranje daken en oude gebouwen. De binnenstad is erg schoon en mooi met veel historie en Peruaanse charme. In de buitenwijken is het een stuk minder schoon en valt de charme ver te zoeken. Na onder een echt dekbed geslapen te hebben was het tijd om Peru te gaan ontdekken.

Allereerst informeerden we naar de mogelijkheid om de dag erna naar tourist hotspot No 1, Machu Picchu te gaan. Allerlei verschillende manieren worden op elke hoek van de straat in Cusco aangeboden. Na geïnformeerd te hebben in een tentje naast het hostel zijn we naar het treinstation gegaan. Bijna alle backpackers doen een drie, vier of vijf-daagse tour via de Inca trail. Wij kozen er bewust voor om dit niet te doen, maar om op één dag heen en weer te gaan met de trein. Naar onze mening is de Inca trail veel te duur, namelijk zo´n $400,- á $500,- USD, loop je met heel veel mensen achter elkaar aan en word er voor je gekookt en je tassen gedragen etc. Voor ons was dit niet een trekking zoals wij dat graag doen. In het treinstation erg vriendelijk geholpen door een man die zijn eerste verkoop van een treinkaartje aan ons deed. Voor €79,- per persoon hadden we een retourtje, nog steeds erg duur dus maar goed we konden de dag erna weg.

Verder hebben we die dag hebben we een heerlijke lunch met een club sandwich gegeten, de röntgenfoto´s van Luc zijn voeten naar huis gestuurd en lekker door de binnenstad geslenterd en eindelijk weer eens naar een echte supermarkt geweest. ´s Avonds voor het eerst sinds Argentinië zelf Beef Stroganoff gemaakt van koeienhoofd wat echt heerlijk smaakte.

D-day moesten we erg vroeg uit om de trein van 6:00 uur te pakken naar Aquas Caliente, het plaatsje het dichtstbij Machu Picchu. Dit ging allemaal ontzettend georganiseerd met vaste wagons en plekken voor iedereen en bij elke wagon een man in lange jas om ons te verwelkomen. Het eerste deel van de rit ging de trein constant heen en weer (in zigzag omhoog), omdat de trein anders de berg niet op kon komen. We gingen dus een paar minuten omhoog, een heel stuk achteruit en via een nieuw spoor weer omhoog etc. Na ongeveer 40 minuten waren we op het hoogste punt en konden we in één keer doorrijden. Na vier uur door de jungle rijden kwamen we aan in Aguas Caliente waar alle toeristen meteen in de bussen sprongen naar Machu Picchu zelf toe. Wij besloten om eerst even wat in het dorp te eten zodat de grootste groep mensen weg was. Hierna pakten ook wij de bus á $14,- USD p.p. omhoog. Je kunt het ook in ongeveer een uur lopen maar dat leek ons niet verstandig met Luc zijn voeten. Boven aangekomen was iedereen driftig op zoek naar de plek waar je een stempel in je paspoort kunt zetten en ook wij deden braaf mee. Hierna liepen we naar het eerste checkpoint waar een man erg vriendelijk, dus niet, om ons ticket vroeg. Bleek dat je deze bij de paspoortstempel kon kopen voor nog eens $40,- USD p.p. Gelukkig wisten we dit van te voren dus ´no problem´. Vervolgens moesten we onze tas met meegebrachte lunch en drinken achterlaten (natuurlijk ook weer betaald) aangezien je niet mocht eten en drinken bij Machu Picchu. Toen we eindelijk aan alle regels voldaan hadden mochten we er eindelijk in. Vanwege de hoge kosten hadden we besloten om geen gids te huren wat we achteraf gezien wel hadden moeten doen. We hadden verwacht dat er wel een soort route zou zijn en bordjes met beschrijving zou zijn bij de belangrijke punten. Helaas was dit dus niet het geval en liepen we maar een beetje rond. We hebben met z´n tweeën erg gelachen aangezien we in de stromende regen in onze poncho verstoppertje en kiekeboe speelden. Telkens liepen er allerlei steegjes dood en probeerden we maar weer een andere. We wilden graag naar een ander deel van het park gaan waar je 2,5 uur heen kon lopen en ook weer 2,5 uur terug, hier was een mooie berg te zien. Bij de ingang hiervan bleek dat er maar 400 mensen per dag in mogen, dus mochten we er niet in. Hierdoor waren we wel erg pissig aangezien je ontzettend veel geld betaald (zeker voor in Peru) en je dus de helft van het park niet eens mag zien. Maar goed, we waren er dus wilden het ook niet teveel voor onszelf laten verpesten dus liepen vol goede moed door om het gedeelte dat we wel mochten zien dan ook maar goed te bekijken. Bij de plekken waar iets bijzonders was probeerden we naar andere gidsen te luisteren om te begrijpen wat het was, maar dit werd niet op prijs gesteld. Op sommige plekken hebben we dus net als naar schilderijen met een scheef hoofd naar een grote steen gekeken zonder dat we enig idee hadden wat het was haha.

Het tweede gedeelte gingen we omhoog waardoor het wel veel mooier werd. Op het hoogste punt klaarde de dikke mist op zodat we een paar mooie foto´s konden maken en de geweldig mooie natuur om Machu Picchu heen goed konden zien. Het was erg mooi om te zien hoe de stad uit de berg naar voren kwam. We zijn blij dat we het gezien hebben want het is de meest populaire bezichtiging van heel Zuid Amerika, echter viel het ons hierdoor een beetje tegen (een pretpark in de stromende regen bezoeken zonder moeder die in de zon een ijsje voor je koopt is ook niet hetzelfde, toch). We hebben tijdens onze reis mooiere dingen gezien voor veel minder geld maar ja wij zijn natuurlijk ook wel verwend inmiddels.

Om 18:00 uur hadden we de trein weer terug naar een plaatsje Ollantaytambo wat voor Cusco ligt. Vanaf hier pakten we een collectivo (bestelbusje voor meerdere mensen) terug naar Cusco. Dit scheelde behoorlijk in prijs en was nog sneller dan met de trein naar Cusco. Rond 21:30 uur waren we weer terug in ons hostel waar we onze broodjes met kipfilet, paprika, avocado en mayo (die we eigenlijk als lunch hadden meegenomen) klaarmaakten. Het smaakte ontzettend goed en daarna gingen we snel naar bed want we waren gesloopt.

De derde dag in Cusco hebben we nog een lekker rustig dagje gehad met wat shoppen, lekker lang in het clubsandwich tentje gezeten en nog naar San Blas geweest. In een straatje onderweg hebben we eindelijk voor het eerst in onze reis een souvenir gekocht, een heel kleurrijk schilderij van 40 cm bij 90 cm. Deze hebben we na aardig wat afdingen (was € 60,-) voor ongeveer € 40,- meegenomen. Na het ´eten´ in Bolivia hadden we besloten dat we ons mochten trakteren op een lekker diner dus gingen bij een heel leuk tentje eten. Luc had papardelle met lomo wat smakelijk was en Lucy had een lekker dikke biefstuk met een artisjokken risotto en gecarameliseerde vijgen, echt goddelijk lekker. Helemaal tevreden pakten we onze tassen om de dag erna om 5:00 uur op te staan om onze bus naar Arequipa te pakken.