Luc en Lucy in Zuid Amerika

Money spending in beautiful Arequipa

We hebben meerdere keren gelezen dat het niet echt veilig is om ´s nachts te reizen per bus in Peru dus nemen we tot nu toe alleen maar dagbussen. Bij de terminal kregen we te horen dat er weer een blokkade was die 72 uur zou duren. We konden wel via de oude route met een normale bus ipv een semi cama bus. Wij vonden het allang prima zolang we er maar zouden komen dus geld terug gehad en naar een andere busmaatschappij die wel zou rijden. Helaas waren onze gereserveerde plekken met meer beenruimte al door andere mensen bezet dus zaten we (ietwat) krapjes. De busreis duurde voor ons gevoel erg lang (12 uur) en ging over veel onverharde wegen. Gelukkig hadden we al een hostel geregeld dus daar hoefden we niet meer over na te denken. Om 18:30 pakten we een taxi naar hostel Koala waar we heel vriendelijk verwelkomd werden. Alles werd even uitgelegd en we kregen meteen tips waar leuke restaurants zaten. Luc was (gelukkig voor zijn gekreukelde benen) de reis meteen alweer vergeten.

De eerste indruk van Arequipa was goed. Er was een straat helemaal vol met allerlei restaurantjes en barretjes. Dit was erg leuk om te zien aangezien we nog steeds Bolivia gewend waren. Na alle tentjes langsgelopen te hebben besloten we om bij een restaurant te gaan eten die Guinea Pig op verschillende manieren bereiden. Aangezien dit de specialiteit van Arequipa is leek ons dit leuk. Helaas was het een mislukking en hebben we echt niet lekker gegeten voor relatief veel geld. We besloten dan ook om zo snel mogelijk na het eten weg te gaan (voor zover dat ging) en nog een lekker toetje en kopje koffie ergens anders te nemen. Het hostel zat vlakbij dus we konden heerlijk lopend naar ons ´huis´ voor die avond.

Arequipa staat bekend om de Colca Canyon welke twee keer zo groot is als de Grand Canyon in de US. We wilden hier graag heen en informeerden wat de mogelijkheden waren in ons hostel. Er waren één, twee en drie-daagse tours waarvan alleen de drie-daagse tour ook daadwerkelijk de canyon inging. Helaas was dit met aardig wat lopen dus dit leek ons geen goed idee voor Luc. Doordat je bij de andere tours vooral veel soorten lama´s en landschappen ging bekijken die we al veel gezien hebben besloten we na lang wikken en wegen om de hele canyon te skippen. Het is een beetje raar maar we zitten nu op een punt in onze reis dat we sommige dingen zat zijn. We hebben het nog steeds erg naar onze zin maar hebben niet zoveel behoefte meer om allerlei excursies te doen naar nog meer vulkanen, gebergtes etc. We hebben ontzettend veel zin in Brazilië om weer totaal iets anders te doen en zien. We verheugen ons ook wel op het noorden van Peru aangezien het daar wat minder toeristisch is. Hier praat iedereen engels tegen je wat we gek genoeg vervelend vinden en alle prijzen zijn in USD ipv de lokale Soles.

Die avond hebben we nog wel heel leuk gegeten bij ZigZag wat ons door het hostel was aangeraden. Heerlijk een flesje Peruaanse champagne gedronken en een voor- en hoofdgerecht gegeten. Wat een verwennerij!

De laatste dag in Arequipa hebben we eerst lekker uitgeslapen en een filmpje op de laptop gekeken. Hierna met de bus naar een winkelcentrum gegaan. Hier lekker geshopt en Lucy heeft een nette broek, truitje en jurkje voor het strand gekocht. We konden hier zelfs een bus naar Ica voor de volgende ochtend regelen en hebben nog wat boodschappen gedaan voor deze busreis in een grote supermarkt. ´s Avonds hebben we lekker fruitsalade gemaakt voor in de bus en nog een film gekeken en gaan slapen.

Alweer vertrok de bus om 6:30 uur dus moesten we om 6:00 uur bij de terminal zijn. Na ons enigszins verslapen te hebben waren we er nog wel op tijd. Dit keer hadden ze problemen met de ´machine´ dus konden ze niet rijden. Nogmaals ons geld teruggehad en weer naar een andere maatschappij gegaan, welke goedkoper was. Dit is niet altijd een goed teken qua veiligheid dus we wisten niet zo goed of we er blij mee moesten zijn, maar na wat grapjes van het personeel voelden we ons wel wat beter. Luc had nog behoorlijk wat sjans van een Peruaanse homo die hem maar niet met rust liet. Lucy kon alleen maar lachen. Deze bus was al wat beter als de vorige qua beenruimte maar na 12 uur zitten ben je het wel zat. In Ica aangekomen pakten we een soort riksha naar Huacachina wat 5 km verderop ligt. Dit is een lagune midden tussen de duinen van zand (slechts 200 inwoners). We zitten op het moment bij een heerlijk zwembad met ligstoelen en alles wat we nodig hebben, heerlijk. We gaan straks sandboarden en met een sandbuggy omhoog, zin in!!

Reacties

Reacties

Naomi

Hahaha :-) Jullie beginnen sommige dingen ook zat te raken?! Dat herken ik heel goed. Soms kan je inderdaad ook maar beter iets skippen, want het krijgt anders toch ook niet de aandacht van je die het eigelijk verdient!

Zoals je ziet loop ik een beetje achter met verhalen lezen, maar is Brazilie echt heel anders dat Peru en Bolivia?

Kijken jullie er al naar uit om naar huis te gaan? Of zouden jullie langer willen blijven? De 29ste komen jullie terug, dan ben ik nog in Egypte. Maar daarna spreek ik graag weer eens met jullie af!

Groetjes Naomi

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!