De busreis naar Olinda verliep trouwens erg voorspoedig. Door de comfortabele stoelen konden we bijna horizontaal liggen waardoor we prima konden slapen. Toen we in Beira Lima aankwamen vroegen we toevallig of wij voor Olinda hier moesten uitstappen (anders zouden we eerst door naar Recife moeten en daarna terug met en busje naar Olinda). De buschauffeur maakte ons wijs dat dit een goede plek was en dichtbij Olinda lag, dus wij stapten ook uit. Er stond een taxichauffeur bij de bus te wachten, die gelijk aan ons en aan de buschauffeur vroeg waar we naar toe moesten. De man bleek een vriendje van de chauffeur te zijn die ons de taxi naar Olinda probeerde aan te praten. De chauffeur verzekerde ons dat dit een goede optie was. Toen we vroegen of er ook een bus ging (das altijd goedkoper) zei de man dat we beter met de taxi konden gaan. Oké, op een gegeven moment kom je op zo´n punt in de reis dat je het even gehad hebt met de vriendjespolitiek en de cultuur van andere mensen en je eigen aard geeft je dan in om even met vuur te spuwen in eigen taal en met eigen cultuur. Dus Luc zei heel vriendelijk in het Nederlands of de man a.u.b. kon ophoepelen want we zouden hoe dan ook met de bus gaan (á R$2,80) i.p.v. met de taxi voor (R$25,-). Toen Luc helemaal uit zijn dak was gegaan in het Braziliaans (niet veel, maar hij redt zich) staken we samen de weg over en werden we erg vriendelijk ontvangen in het busstation waar we direct naar de juiste bus werden begeleid. Victorymomentje voor Luc voor zijn doorzettingsvermogen! Met 20 minuutjes waren we in Olinda en werden we vlakbij het hostel afgezet, heerlijk!

In het hostel was de reservering niet doorgekomen, maar we konden wel blijven. We hadden een kleine kamer (leek een soort schuurtje) met vier stappelbedden voor onszelf, opzich prima. Voor het hostel was een klein pleintje waar enkele gidsen, toeristen stonden op te wachten. Zo ook wij, uiteraard. We werden door Gustavo aangesproken die ons wel alle 21 kerken en 18 kathedralen van Olinda wilde laten zien (in één uur tijd). Hij vertelde het heel leuk en uiteindelijk zouden wij hem dan een kleine contributie moeten betalen. We hadden er net een busrit van enkele nachtelijke uren opzitten en wilden niet direct met hem meegaan, dus we verzonnen een tijdelijke smoes. Eerst lekker gedoucht en nog even bijgekomen. Vervolgens een opgewarmde crêpe gegeten, bij de crêperie naast de deur (beste crêperie in 2001 tot en met 2004 in de regio Recife, die ze dus nu opwarmt). Toen we weer naar buiten liepen stond Gustavo ons weer op te wachten. Hij vond dat het nu wel tijd voor ons was om op tour te gaan. Wij vonden hem lichtelijk irritant worden en verzonnen weer een smoes, omdat we er nog niet klaar voor waren. Lekker even geïnternet en al het moois wat Olinda heeft te bieden wel gezien. Toen we bij ons hostel terugkwamen stond Gustavo ons op te wachten en wilde hij ons meenemen op tour. Wij bedankten hem voor deze keer en zeiden, ´misschien morgen.` Nu was ook Gustavo lichtelijk geïrriteerd en hadden wij zoiets van, bekijk het maar met je gidstour, als je gaat pushen, push je ons weg!

Enfin, om niet het hele verhaal negatief te doen overkomen, gingen we ´s avonds in een simpel café een biefstukje eten met een caiparinha en cola. Het was er erg chaotisch ingericht met allerlei stoelen die overal stonden en lagen, heel apart (deden we geen ideeën op). Daarna terug naar het hostel gegaan en lekker nog een paar uur buiten met elkaar gekletst over vroeger en over wat we nog niet van elkaar wisten. Daarna nog een filmpje gekeken en lekker gaan slapen. Bij het ontbijt de volgende morgen lagen er verschillende soorten cakejes, wat fruit en allerlei hartige dingetjes. Na een zoet ontbijt voor ons besloten we eerst dezelfde route als de dag ervoor te lopen om foto´s te schieten. Toen het internet op de hoek helaas gesloten was liepen we nog wat verder door de stad. We liepen langs het strand waar mannen tot hun schouders in het water stonden te vissen en liepen door tot een supermarkt waar we ons lekker met slechte dingen verwende voor onze lunch. Na de lunch verveelden we ons ietwat in het hostel. Het word in Olinda om 17:15 uur al donker dus onze biologische klok moet wennen aan het vroege donker worden. Nou ja ´s avonds zijn we nog naar Alto da Sé gegaan waar je schitterend uitzicht hebt over de Olinda en de skyline van Recife. Ook waren er verschillende tapioca eetstentjes waar men een soort kleine pannekoek van meel, boter en zout die bij ons gevuld was met kleine garnalen (ongepeld). Na twee happen zit je hier helemaal vol van, dus besloten we om nog weer verder te lopen. Nog wat leuke stalletjes met souveniertjes bekeken en toen weer teruggegaan naar het hostel. Toen het dus 19:00 uur was en wij eigenlijk klaar waren met de dag, keken we de film van Amelie Poulain en Phileine zegt sorry achter elkaar, erg grappig!

Op de derde dag hebben we op het ontbijt na heerlijk geluierd tot een uur of 14:00 in en om het hostel. ´s middags namen we een bus naar het centrum van Recife waar we Praca 13 de Maio bezochten. Een leuk park voor kinderen met veel speeltoestellen en zelfs een kleine dierentuin met onder andere, hele grote schildpadden, apen en papegaaien. We liepen door naar het centrum en liepen toevallig tegen een soort kleine ´kleine ondernemers´ markt aan. Er werden sieraden, tassen, souveniers, chocalade en voornamelijk kledingstukken verkocht. In een kerk werd door een muziekschool een klein optreden verzorgd wat erg swingde. Toen we bij Freitero nog een caiparinha en caipifruta (met verse aardbei) namen, hadden we een geslaagde zondag. Het deed ietwat Amsterdams aan, echter was er geen rumoer op straat, toch leuk! Tijdens het zoeken naar een tentje om iets te eten liepen we langs een ´open air´ percussieles waar we erg van genoten. Iets verderop vonden we een hypermoderne boekenwinkel, met café, bioscoop, tentoonplekken en kinderparadijs inéén. In het shoppingcentrum naast de boekenwinkel aten we beide een risotto en was het weer tijd om naar ´huis´ te gaan.

Na Olinda en Recife was het weer tijd voor een mooi strand, Porto de Galinhas moest het zijn. Het schijnt volgens het `Trip and Tourism Magazine` voor de zevende keer op rij het mooiste strand van Brazilië te zijn. We zijn er nu en kunnen in ieder geval bevestigen dat het strand hier errrrug mooi is. Of het het mooiste strand is laten we van de rest van Brazilië afhangen...