BA wordt elke dag een beetje mooier

Het wennen aan het backpacken op zich gaat ons steeds beter af. Dat merkten we toen we, de dag na het plaatsen van ons vorige berichtje vanuit Buenos Aires, met de bovengrondse trein naar het busstation afrezen om aldaar informatie in te winnen over onze volgende bestemming Puerto Iguazu. '¿Cuanto vale una vuelta para Puerto Iguazu, por favor?' Om ons Spaans een beetje op te vijzelen probeerden we het samen bij niet 1 maar 5 loketten. En met succes. De laatste had de goedkoopste prijs inclusief diner en ontbijt. O ja, om jullie nog even een beeld te schetsen bij dat busstation het was 400 meter lang en ongeveer 160 maatschappijen waarbij we een busrit konden boeken (natuurlijk ging niet elke bus naar Puerto Iguazu). Vanaf daar zijn we met opgeheven hoofd (en onze teva´s) richting de kruising tussen de PC hoofdstraat en de Kalverstraat van BA gelopen; Avinedo Florida (zie ook de foto´s). Na heel veel gebedel en een bezoekje aan de ZARA gingen we weer huiswaarts.

De volgende dagzijnwe eerst naar het vliegveld Aeroparque in Buenos Aires geweest. We hadden via internet eenlokale vlucht met Aerolineas Argentina geboekt van BA naar Ushuaia. In de bevestiging stond dat wij binnen 24 uur moesten betalen alleen waren ze vergeten erbijte vermelden hoewij ditkonden doen. Uiteindelijk op het vliegveld dus betaald enmeteen al de tickets opgehaald. Van daar uit rezenwe met de busdoor naar de wijk La Boca. Dit is een achterstands wijk waar de Italianen en Spanjaarden zich vroeger hebben gevestigd en alle huizen de meest opvallende kleuren hebben geschilderd. De foto´s zeggen genoeg!

Diezelfde avond bezochten we de tangoshow Taconeando die we van Marieke, Eva en Noortje cadeauhebben gehad. We zaten in een geweldig oud zaaltje met oud roze en bordeaux rode tafeltjes. Het etenwas niet veel soeps maar we hebben erg gelachen. Na het eten kwamen er nog een paar locals in de zaal erbij en kon de show beginnen. De muziekwerd verzorgd door 4 oude echte Argentijnse mannetjes die het fantastisch deden. Er werd gezongenmaarer werd vooral veel passierijke tango gedanst. Na de show werden wij natuurlijk uitgenodigd om met een leuke Argentijneen dansje tedoen (welte verstaan op onze teva´s).´s Avonds laat met bus 29 weer richting het hostel gereden wat super ging.

Op onze laatste dag voordat we naar onze tweede bestemming zouden afreizen bezochten wij nog het havengebied Puerto Madero. Torenhoge wolkenkrabbers (zonder wolken), het Hilton hotel,een gebouw dat de Nederlandse vlag droeg en natuurlijk de ABN of hoe die op dit moment ook mag heten(sorry jongens geen Rabo dit keer). Een heerlijk broodje vlees gegeten en daarnarichting de bus gegaan; ¡Cataratas here we come!

26 krapzittende reisuren en toeterende Porteños

WE ZIJN ER!

Zoals de titel al verklapt; onze reis nam ongeveer 26 uur in beslag van deur tot deur. Maar dan ben je wel in Buenos Aires aan de andere kant van de wereld!

Om 15:00 uur Nederlandse tijd sloten wij samen de deur (lekker hard) achter ons om ons avontuur te beginnen. Eenmaal bij de trein aangekomen troffen wij Aleid die samen met ons naar Schiphol mee ging. Natuurlijk stond Lucy haar familie ons al op te wachten op schiphol.

Tijdens het inchecken moestenwebijna direct rechtsomkeert weer naar huis. Gelukkigkon de grondstewardes ons voorzien van een(nep)reservering om ons alsnog op pad te sturen. Ook Luc zijn familie kwam al toeterend met fluitjes aangelopen. Na een lekker kopje koffie en het krijgen van onze surprise en het nodige leesvoer was het dan zover. We zouden richting de douane lopen. Na een prettig afscheid van de families gingen wij vol trots (en tranen) door de douane.

Ons vliegtuig had 30 minuten vertraging en nadat wij waren geboard vertrokken we nog iets later. Rond 20:15 stegen we op richting Madrid; onze eerste stop. (even ter illustratie; een ritje van Leeuwarden naar Amsterdam met de trein duurt langer

)De vlucht naar Madrid verliep erg soepeltjes. Om 22:45 uur stapten wij uit op het supermoderne vliegveld van Madrid. Gelukkig had Marieke ons al verteld hoe het vliegveld in elkaar stak.

Tijdens het wachten op onze vlucht (3 uur) naar Buenos Aires hebben we de complete cd van Otis Redding en Joe Cocker beluisterd, dus Didi je was bij ons! Om 01:55 uur vlogen we richting onze eindbestemming, Buenos Aires! De vantevoren speciaal gereserveerde stoelen met extra beenruimte werden al snel vergeven aan een smekende vader met een kindje van 5 maanden oud. Later bleek het een l*l te zijn. Luc zat met zijn benen in zijn nek, waardoor we de gehele reis weinig hebben kunnen slapen.

Aleid, het spijt ons, je had gelijk, het is inderdaad drie uur verschil met Nederland. Afin, om 12:10 uur kwamen wij aan in Argentinië, waar het tot onze verbazing miezerde (net als in Nederland dus). De temperatuur in Buenos Aires is echter erg aangenaam. Zo´n 15 °C, maar met een t-shirtje over straat.

We liepen als engeltjes door de douane van Argentinië, de backpacks kwamen er direct aanrollen en onze taxi stond (na enig goed speurwerk á een half uur) direct voor ons klaar. Door de miezerende regen werden we door een Argentijn op leeftijd door de complete verkeerschaos naar ons hostel gereden.

Onze eerste indruk van de stad was armoedig afgewisseld met torenhoge nieuwbouw flats. Het is hier écht groen in de straten en daaromheen, niet te vergelijken met Amsterdam. Na een warme douche in het hostel (waar Lucy en ja natuurlijk ook Luc nog aan de hygiëne moeten wennen) trokken we de stad in. Even geld geregeld en in de Jumbo een boodschap gedaan (spreek uit als zjoembo). Heerlijke dingetjes gekocht en nog veel meer heerlijke dingetjes laten liggen.

Het hostel ziet er prima uit en tot nu toe hebben we de kamer voor ons zelf.

Misschien gaan we zo nog ergens een Argentijnse steak eten, maar het ziet ernaar uit dat deze twee wereldreizigers vroegons stapelbedje zullen opzoeken.

Voorbereidingen treffen, de reis komt dichterbij

Een reis maken trekkend door Zuid-Amerika. Wat moet je daar eigenlijk allemaal voor voorbereiden om zelf met een gerust gevoel weg te gaan? Daar zijn wij wel een beetje van geschrokken. Niet in de zin van, met ons organisatievermogen zijn we daar niet toe in staat ;), maar in de zin van, jeetje wat een hoop geregel!

Ondanks dat wij natuurlijk aan iedereen alleen maar ons idee vertellen, en iedereen daar euforisch op reageerd, komt er veel bij kijken. Het begint bijvoorbeeld bij het inenten tegen de vele ziektes die in Zuid-Amerika voor(kunnen)komen!

'Ondanks de natuurlijke rijkdommen behoren de landen van dit continent tot de armste ter wereld. De regeringen zijn zeer wankel en kampen met enorme schulden. Een groot deel van de bevolking kan nauwelijks eten kopen. Velen zijn analfabeet en kunnen lezen noch schrijven. De bevolking bestaat uit drie groepen: de nakomelingen van de Europese kolonisten, de oorspronkelijke Amerikaanse Indianen en de mensen met gemengde voorouders. '

Om ons zelf en onze families gerust te stellen wat betreft inentingen tegen de ziektes, hebben we inmiddels de volgende prikken gehaald:

• Hepatitis A
• Hepatitis B
• Gele Koorts
• DTP
• Buiktyfus
• Rabiës
• En uiteraard nemen we pillen tegen Malaria en Hoogteziekte mee

Een hele lijst, maar dan heb je ook wel het gevoel dat je goed beschermd bent, toch?

Met onze inentingen op zak was het tijd om te shoppen! Zo hebben we voor onze reis onder andere een backpack, Salomon schoenen met Gore Tex, windjacks, fleecetruien, camera, Lonely Planets en allerlei andere kleine spullen gekocht om mee te nemen op onze reis.

Ook hebben we ervoor gezorgd dat we naast inentingen ook goed verzekerd op reis gaan. En bij dat verzekeren hoort natuurlijk niet alleen de reisverzekering. Daarom hebben we niet alleen een goede reisverzekering afgesloten, maar hebben we ons ook laten verzekeren voor ongevallen en bijzondere sporten. Als je bijvoorbeeld gaat mountainbiken op een hoogte van 3600 meter en je raast 64 kilometer naar beneden (waar de paden niet breder zullen zijn dan 1,5 meter, naast de afgrond), vonden wij zo'n verzekering wel nodig!

We hebben zelfs geregeld dat er een stel in ons huis blijft wonen, zodat wij de kosten gedekt hebben en wij bij terugkomst gewoon weer in ons huisje kunnen trekken.

Voor een goede conditie en om helemaal in shape naar Zuid-Amerika te vliegen zijn we momenteel drie à vier dagen aan het wandelen, ook om de schoenen in te lopen. Nu ook met backpack en met gewicht, om ook daar aan te wennen.

Naast de materiële dingen die we hebben gekocht, gaan we vanaf nu ook Spaans leren. Je zegt altijd tegen elkaar, drie à vier maanden van tevoren, 'dat gaan we doen, Spaans leren, zodat we een goede basis hebben.' Dat komt er in de meeste gevallen dus niet van. Maar geduld is een schone zaak in deze en dus plannen we nu maar in om vier dagen in de week een uurtje Spaans te leren.

Daarnaast bekijken we veel weblogs en informatiesites over de verschillende landen die we gaan bezoeken, we krijgen tips van vrienden en familie, waarvoor dank én we praten er continue met vrienden, familie en collega's over. Het komt steeds dichterbij en iedereen wil met ons mee!

Deze week gaan we ons eerste hostel boeken in Buenos Aires. Als we de vlucht erop hebben zitten, kunnen in ieder geval direct ergens naar toe om vanuit daar de tocht te beginnen. Van een vriendin hoorden we dat de meeste hostels ook nog wel haar gasten van het vliegveld af komen halen. Een goed vooruitzicht.

Voorlopig denken wij in ieder geval dat we goed voorbereid op reis kunnen. Als jullie na dit overweldigende verhaal denken van niet, dan horen we dat graag ;)!